Sevdalım Şiiri - Mahmut Tuğrul Ağsu

Sevdalım

Kelamın baş göz üstünde muhabbetine gözler
Gözlerinden ırak küskün geceleri
Huzursuz buhranlarda bela başın dargınlığına cereyanlanır
Saygıyla eğik selamdan hal alan titrek dizlerin kahrını
Göz bebeğinin güldüren sevdasına,
Kondururum son buse girdabına sarı yakar lebleri.
Voltalanan uzun metrajlı, gönlüme dar gelen sokağın son çıkmazında bulur
Sığmaz gök afakın, gece armonisinden çalan türkü.
Nedensiz;
Aşikar yıldızları bastırırken gönlüm
Neden bulur
Göğsümde yakan, uzak geçen sarı saçların.
Sarartan umudun ekseninde kızarık tenine barışık
Hal alır, gönülde ritmik, bozuk aksanı.
Ey; görünen köyün renkli gözlü kılavuzu
Yolumun güzergahından geçer sevdan,
Bilir misin?
Yakın yolun uzak yolcusu kimliğinde.
Sövülmüş bir demde tüttürür oysa,
Adına yaktığım döl tutan son sigarayı.
Bihaber sövgüler döndürse de başımı
Aldırış etme öfkeme,
Öfkem sensizliğe tüttürür geceyi.

Mahmut Tuğrul AĞSU
'' Sevdaya kahve çalan toprağın, son uykusundan ''