Sevdalım Şiiri - Sinem Kül

Sevdalım benim,
Hüznün kızarttığı al yanaklarına
Ve alnındaki bahar kokusuna
Elindeki bahar dalından salınmış
Sevdalıyım desem ya
Bilmiyorum neye yarar
Ama yine de ilk günkü gibi sevdalıyım sana

Sevdalım benim,
Hasretlik tırnağımda kanıyor
Öpüp sarsam diyorum resmini koynuma
Sen gibi olmuyor
Göğsümde alev alev ateşler
Elim şakağımda,
gözüm bir noktasında el dikişi halının
Bıraktığın gibi sevdadayım

Sevdalım benim,
Sırtımda bir dolu kurşun yarasıyla
Hala düşünce suçlusu diye anılıyorum
Seni sevmeme, seni düşünmeme kimse önem vermiyor
Daha vahim düşüncelermiş bunlar
Dünyayla, politikayla filan ilgili
Oysa sen sevdalım
Seni bensiz anmak ne büyük azap
Oysa sen, oysa ben, yani biz
Bildiğin gibi değil
Yaşamak zoruma gidiyor
Kahpeliklerle, yalanla, dolanla,
Senden uzakta
Yaşamak zoruma gidiyor

Sevdalım benim,
İlk günkü gibi değil
Yemin ederim
Ondan daha çok sevdalıyım sana