Güller ağlıyor, ölümün bahçesinde.
Zehir havaya karışmış, ciğerimi yakıyor.
Şehir soluksuz kalmış, bahar hüzünlü.
Denizleri kurutmuş gözlerin, intihar sebebi.
hekimler çaresiz, ürkek düşlere.
Fidanların boynu bükük, çaresiz feleğe.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta