Sevdalılar Parkı Şiiri - Mehmet Çakır

Sensiz yoğruluyorum
Izdırabın çarkında
Yanıp kavruluyorum
Değilsin hiç farkında

Bitsin artık dargınlık
Sensiz her gün karanlık
Dizelerin ayrılık
Yok diyordu şarkında

Dargınlar barışıyor
Sevenler kavuşuyor
Göz göze bakışıyor
Sevdalılar parkında

Verdiğin süre doldu
Umutlarım da soldu
Artık kan akar oldu
Gözyaşımın arkında

Gidip de dönmeyen sen
Çılgınca bekleyen ben
Yarsız yaşar mı seven
Yuvasında barkında

Gün be gün ölmekteyim
Sonumu bilmekteyim
Bir yağlı ilmekteyim
Hasretinin garkında

Hem canıma tak ettin
Hem aşkımı tükettin
Umudumu yok ettin
Aşktan yana korkunda

Ateşlerde yürüdüm
Bir gül gibi kurudum
Günden güne eridim
Bahanesiz terkinde