Bu günkü konumuz sevdalık,
Herkes otursun yerine, sessizlik,
Lütfen diyorum arkadaşlar, duyarlılık,
Anlatılacak çok şey var, sende otur insanlık.
Bir gün, bir yerde, birisi mi ne varmış,
Yanıp tutuşur bir türlü de ulaşamazmış,
Geçmeyen zamanlarda, sevdiği haber salmış,
Vara, vara, varmış, orada, boy aynasıyla karşılaşmış.
Ayna bu ya sırlarıyla yansıtır görüneni,
Ortaya dökülenler az rahatsız etmiş seveni,
Süzerken baştan ayağa, baktığı kendi bedeni,
Nihayetinde anlamış, yansıyan da aradığı nedeni.
Böylece sürüp gidiyor desem bu masal, uyan,
Aşık olunan da, kendinden bir parça olmuyor her an,
Ayna kırılmaya mahkum, içinden, içine bir eldir uzanan,
Senin kaç parçanı taşıyorsa, sevmeye asıl budur sebep olan.
Kayıt Tarihi : 19.1.2018 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Gebel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/19/sevdalik-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!