Akşam karanlığı düşler,
Kaybolur sonsuzluğun sessizliğinde…
Onurlu bir duruşla
Yürümeli sevdalara,
Sevdalı yüreklerle…
Yağız atlar gibi dörtnala,
Aşmalı tüm zamanları…
Yağız atlar üzerinde
Korkusuz süvari olmalı,
Gitmeli yorgun akşamlarında
Can çekişmekte olan günlerin…
Yeniden tarihini yazmalı
Gözlerindeki parıltılar,
Emsalsiz zaferlerin…
Haramiler tutmadan dağları,
Yenmelisin içindeki korkuyu.
Yakmamalı yüreğini
Yoluna çıkan ağıtlar.
Aşmalısın tüm zamanları
Son süvarisi olmalısın yağız atların
Sürmelisin tüm zamanların ötesine
Dörtnala...
Dörtnala…
Dörtnala…
Kayıt Tarihi : 2.2.2007 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!