Sevdalı Ülkem Şiiri - Semiha Ay

Kalbimin orta yerine bir ülke kurdum
Adına sevdam dedim.
Gözlerimden akan kanlarla besledim
Yüreğimi sper ettim
Acılarımı kalkan yaptım

Yönetim şekli aşktı
Aşkın heyecanıyla yönettim ülkemi
Bazen oluşan mide bulantıları
Küçük tartışmaların sembolü olurdu
Uzatılan bir gül ise barışın simgesi

Anayasamız sevgiydi
Sevginin kurallarıyla donatmıştım
Ülkemin her bir yerini,
Bütün mahkemelerini
Avukatlarımız melekler olmuştu
Şahidimiz ise
Yaradan rabbimiz

Ülkemi bölmemiştim şehirlere
Bir bütündük tek bayrak altında
Bayrağımızın rengi kırmızı
Şekli ise kalbimizdi

Yapılan günahların bedeli
Vicdanımızın en ücra yerinde hesaba tutulur,
Akıtılan gözyaşlarıyla ekmeğe yemin ederdik

Savaşlar olmadı benim ülkemde
Biz aynı dili konuştuk
Aynı toprağa ayak bastık
Aynı yemekleri yedik
Aynı zenginliğe sahiptik

Biz sevdamızı;
Tertemiz kağıtlara yazıp
Beyaz güvercinlerle ilettik.
Biz aşkımızı;
Gözlerimizdeki parıltılarla
Dilimizdeki saflıklarla anlattık

Biz;
Baskı yapan,
Himayesi altına almak isteyen
Yabancı bir ülkenin
Kölesi olmadık
Direnişimiz asaletimizdi
Başkaldırışımız mücadelemizdi

Yabancı bankalar
Sermayemiz olmadı hiç
Bizim sermayemiz yüreğimizdi
Darphanemizde umut bastık
Verdiğimiz savaşın
Yaptığımız mücadelenin silahıydı tırnaklarımız
Ondandı
Paramızın üstündeki sevgi sembolü