Sevdalı Mektuplar...4 (Düzyazı) Şiiri - ...

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Yavrucuğum;
Ayrılığın bu kadar acı olacağını ummuyordum. Dün bu saatlerde cıvıl cıvıl olan bülbül yuvası hanemiz, baykuş tünemiş viraneye döndü. Varlığınla ne kadar çok huzur bulmuşuz meğer. Meğer ne kadar alışmışız sana. Meğer ne kadar sevmişiz seni. Ayrılığın içimi hüzün doldurdu. İçim izahında zorlandığım bir hal aldı. Gönlüme tarifi imkansız bir gariplik düştü.

İlk tanıştığınız kadar içten olmasan da, bunu biraz saygına, biraz da utangaçlığına bağlıyorum. Elbette her işin bir sorumluluğu, bir ciddiyeti vardır. Bu sorumluluğun idrakinde olmana ziyadesiyle memnun oluyorum. Dilerim sonuna kadar böyle devam eder. Dilerim o masumiyeti, o saflığı, o temizliği her zaman taşırsın.

Ben her zaman Yüce Allah’ın takdirine sığınır, onun tarafından zuhur eden hadiselerin hikmetine inanırım. Bu inançtır ki beni Kayseri’ye getirdi. Bundan dolayı Allah’a şükrediyorum. Kainattaki bütün mahlukatın rızkını veren Allah bizim nasibimizle sizin rızkınızı aynı yerde ve zamanda yaratmış, ki bizim tanışmanıza olmadık hadiseler vesile olmuştur. Bundan dolayı da hamt ediyorum. Belki de farkında olmadan “Hülyalı Düşleri” bu duygular içinde yazmıştım.