Sevdalı Koca Kavak Şiiri - Mustafa Önder

-Sayın Hayrettin Karaca’ya-

Dün yolum gölgene düştü,
Gördün mü koca kavak?
Başımda yelin,
Saçımda ak,
Gönlüm yine derdine düştü..

Başka sevdalar kazınmış bağrına,
Başka salıncaklar kurulmuş dalına,
A koca kavak,
Olmaz işler açmışsın başına:
“Eklemedir koca kavak ekleme aman
Nazlıda yarim yine geldi aklıma
Nasıl edeyim başımdaki sevdaya aman“

Bırakıp gitsen olmuyor,
Sararıp solsan olmuyor;
Bilirim senin gecelerin yalnız,
Yalnızlık paylaşılmaz a sevdalı kavak! ..

Benim başımda sevda,
Senin başında yıldız...
Başımız dönüyor, n’eyleyelim koca kavak?

Ben tutulmuşum,
Aha buramdan vurulmuşum,
Senin derdin ne ki koca kavak?
Sararıp solsan, yıkılsan ne çıkar,
Başında yıldız, eteğinde hatıralar;
Olsa olsa seni yakarlar,
Zaten yangınsın ne çıkar?

Ya ben koca kavak, ya ben?
Bir ihtiyar şair;
Başında aşık bulutlar...
Halin görseler türkü yakarlar:
“Yar bağrıma vurdun kızgın dağları
Ah viran koydun mor sümbüllü bağları
Sevdiğim geçiyor gençlik çağları
Ya beni de götür, ya sen de gitme“
Esme deli kavak, başım dönüyor,
Vakit geldi, çok zor ayrılmak;
Hoşça kal sevdalı kavak,
Koca kavak! ..

Temmuz-1997/Gölcük-Isparta