Sevdalı kalem Şiiri - Suzi Ayyıldız

Sevdalıdır kalemim sevdalıdır, kağıtım.
Yüreğim sussada kalemim susmaz,nedendir benim
Ne sözdinler, ne laf anlar.
Gözüm söyler, kalemim yazar, yüreğim susar.
Yazarda yazar,sevgi yazar, aşk, mutluluk yazar mesela.
Bazen acı yazar ,zehirden daha acı.
Bir bakmışım gözümden düşen iki damlayı yazmış.
Ruhumdaki kırğınlığı, içimdeki özlemi, umudu dile getirmiş, haber sizce.
Çoğu zaman hüzünü istemesemde kederi.
Yüreğimin söylemediklerini yazdı, söz dinlemeden asice .
Bazen rüzgar ile esti savurdu. Bazen de büyük aşkı toz oldu yandı kavruldu.
Işık oldu, yol gösterdi karanlıkta kalanlara.
Güneş oldu çoğu zaman üşüyen ruhları sardı sarmaladı, kendince. İlham oldu, can oldu, can yoldaşı oldu çoğu zaman , acı oldu, acı söyledi acı duydu.
Ama en çok aşkı sevgiyi yazdı karaladı kağıda.
Bir kuş olup, sevdiğine uçan aşığı hiç unutmadı.
Bazen, fırtınada liman olan, büyük aşkı anlattı kendince.
Gök yüzünde mavi şimşeği yazdı hayran hayran.
Bazen ruh oldu , bazen Ruhfelsefesini yazdı büyülenerek. Şiir oldu, roman oldu, bazen bir masal yazdı .
Diyorum size sevdalıdır benim kalemim.
En çok aşk yazar, durmaz dinlenmez yazar da yazar.
İşte bu benim gönül kalemim
Ne yorulur, ne usanır, nede susar. Kalem yazar, kağıt şimarır, bunlarda büyle Aşıktır.
Kalemim yazdıkca Yüreğim çoşar çoşar çoşar ... İşte bu da benim ruhum be dostlar. Suzi.. ♥️