Sevdalı Hazan Şiiri - Abdullah Baydar

Sen,
bir düş olduğun zaman
bu kadar acı vermiyordu yokluğun
derinliklerinde kaybolan
gözlerime,
teselli diye hiç bıkmadan
okuduğum sözlerime,

ne yağan yağmur,
gözlerimizden,
ne de sessizlik rüzgarları,
diimizden,
söküp atamayacak,
hiç bir şeyi,

hüzün başladığı zaman,
yapışır kor bir ateş gibi yüreklere
sevdalı bir hazan,
yalnızlığın ilk nefesinde,
başlar ki,
ne acı bu yaşanan,

gözlerine son baktığımda
gördüğüm o karanlığı
yok etmek için,
geç kalınmışlıklara sığınmadan
attığım adımların
sonunu görebilseydi
derin kahverengilerin,
ve ceplerinde gizlenmeseydi
ipeksi ellerin,
nasıl bir yangın bıraktığını,
ardından görebilseydi,
güzel gözlerin,
buzdan daha buz bir ateş bile
asla sevgili olamaz,
senin olmadığın
sevdalı yüreğime,

şimdi eylül zamanı,
hüznün ve hazanın,
adının son olduğunu düşünmeden,
yaşıyorsa sayende kalbim,
ben sonsuza kadar
adı ne olursa olsun
sevdalı hazanı
seveceğim,...........

24.09.2014 İst. 17:04