Akıl ki, aklımı aklımdan aldı
Bir sevda ki, akıl mı kaldı
Bildiğim bilmediğim ne varsa
Hepsi birbirine karıştı...
Zaman, yaşayan ölüler için
Benim vaktim çok
Her anımda seni sensiz yaşayarak
Ne kadar bekle dersen beklerim...
Senin bu asiliğine vuruldum belki de
Her halin herkese marjinal, bana normal
Hani körsün ya bana
Sanki bir hayaletmişim gibi
Görmeden geçer gidersin ya yanımdan
Uğraşma, öldüremezsiniz umudumu
Solduramazsın hayallerimi
Ne kadar kaçırsan da gözlerini
Boşuna uğraşma, kapatamazsın güneşimi
Sevmişsem seni, mahareti kendinde arama
Bu sevdayı yüreğime düşüren biri vardır
Bir ışık bir umarı olmasaydı
Sevdirir miydi seni bana
Vardır elbette bir nedeni
Ya şiirler yazdırır
Yâda içimde bir umutla
Yaşama sevincim olursun ruhuma
Kim bilir sevmeseydim seni
Şu an yaşamayacaktım belki de
Her imkânsızın ardında
Bir umut bir hayat yeşerirmiş daima...
©
6 Şubat 2025
06:38
Kayıt Tarihi : 7.2.2025 01:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!