Sevdalı Gül Kılıçlı Bir Yiğittir

Hep yanlarında duran,
Yakasından eteğine
Beyaz sakosu kan tetiri,
Binbir suratlı suratsızı,
Neden yine kimse görmedi?
Neden yine,
Maktulu ben bir cinayette
Yüreğime bu suçüstü?

Neden yine,
Suçluyu erken bulmanın
Kör sarhoşluğuyla,
Çocuk bileklerime,
Alelacele vurulan kelepçenin
Kocamanlığını kimse anlayamadı?
Neden yine kimse,
Kelepçeden çıkarıp da ellerimi,
Gözyaşımı sildiğim anı yakalayamadı?

Aynı çemberin arkasında
Neşeyle beraber koştuğum,
Kanımı kanına koyduğum
Mutluluğum,
Şimdi susmuşsa…

Aynı peşkirin üstünde
Yüzümü yüzüne doyurduğum
Umudum,
Şimdi pusmuşsa…

Ve hele,
Canımdan öte bildiğim
Biricik sevdiğim,
Şimdi sırtını dönmüşse bana;
Şimdi suspussa…

Silmem bir daha;
Gözyaşım akadursun.
Çıkarmam ellerimi;
Kelepçe bileğimde dursun.

Götürsünler!
Biliyorum olacakları;
Benim hiç bilmediğimi yine,
Müstantik benden soracak.
İşte yine bende,
Bende olmayanı bulacak...

Maktul olmuşluğum dokunmaz bana,
Mücrimliğime yanarım.
Ayak başparmağımdaki yaftaya değil,
Son resmim çekilirken,
Göğsüme raptedilene ağlarım.

Eğer bir deniz ise
Uğruna suçüstü olduğum sevda;
Tuzu baldır damağıma.
Ne hırçınlığından korkarım denizin
Ne de dalgalardan yılarım...

Ama sevda,
Toroslar’dan süzülüp gelen
Billur Seyhan olmalı;
Hem içmeliyim
Hem çimmeliyim...

Ya sevdalı?
Sevdalıyı sorarsan sevdiceğim
Sanma ki
Sevdalı, her olur olmaza çenileyen bir ittir.
Bil ki
Sevdalı, başı önünde, gül kılıçlı bir yiğittir.

21.02. 2010