Kimseden korkmadı
Hep çökmüştü omuzları
Sonra sonra anladık
Hayatını zindana attığını
Hep söylerlerdi inanmazdık
Sabahları çıglıklarla uyandığını
Kötüde sayılmazdı aslında
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
