Sevdalı Bulutum Şiiri - Feyza Muhurlu

1.
Nehirlerin taşmaya yakın vakitlerinde hırçın sularından çıkıp
Güngörmemiş alacasında akşamın, acıyla demlenen sofralar kuracağım
Bütün yanılsamaları en uzak yar/dan atıyorum,düşlerimi en saf halinde arındırıp
Sana biriktirdiklerimle hiç ummadığın aydüşü gecelerinde geleceğim..

Bilmiyorum ki?
Aklın alır mı?
Yüreğin yeter mi...?
Kaldı..mı..?

2.
Ellerim titrek,yüreğim tutsak,gözlerim korkak bakıyor biraz..
Bütün haksız sınıflandırmaları tersine çevirip,üstelik ıslahat dönemlerini aşarak,sensizliğimi delik ceplerime sıkıştırdım azalsın diye,
göstermelik olmasın diye..gözboyamadan yoktan var ettiğim varlığımla
sana geliyorum..

En karanlık uykularda bile beyaz düşler kurasın diye,ç/aldım zifirileri geceden..Titreyen ellerimden okunuyor yar/lığın,dilimden dökülen söz(lerim) yaşlarımla karşına geliyorum.Saçlarımda geceye emanet bıraktığın acıları çoğaltarak,rengine bürünüyorum yüreğinde kalmak için...Sonra bir türkü tutturuyorum,ezgisi sesini anlatan,güzelliği sana benzeyen,hüznü yüreğimi dillendiren,söyleyemediklerimle yutkunamadığım ukdelerle sana geliyorum..

3.
Serde dolaşırken sevdaya dair yükün,bütün manasız'laştırdığın
öfkelerine rağmen içerimde kırdığın en saf yanlarımı yeniledim
bir görsen gelipte,umut işte..Bıraksan da yine hazinen bilip saklayarak
dokunamadığın sol/umdaki en yakın yere iliştirdim kırılgan ellerimi..
Aslında alacaklılar bir kaç tutuşma senden..

Ellerin verecekli mi,
verecek misin?
Cesaretin var mı?
Kaldı mı?
Bilmiyorum

4.
Etrafında taştan ördüğün çetin duvarlara rağmen hiç gocunmadım,
esaretin dizboyu olsa da yokluğun gibi,her dem düşünceme dolduğunda hasretin
daha acıtmasın diye aforoz ediyorum bütün saldırılarını,siper oluyorum
canımı-dişime takarak anlasan ya; sırf seni korumak için kaç kere vurdum,
kaç kere yoketmeyi göze aldım yüreğimi..Ama sonra en güzel sığınaklarında
saklanmayı bildim ve sarıldım ellerine yüz sürdüm ilk günkü gibi,
gelip saklı bahçeme oturduğun gün gibi yürek ağrım bir bilseydin..

5.
İşte böyle; yangın sarmış bütün kalan anılarını bile,sağ çıkmak zor görünüyor
sığlarında geziniyor ama sahiplenmiş bırakamıyorum..Baharım sen goncalara
durmuşken,ben yediveren gülleri kokladım en saf haliyle dikenleri batsa da
öyle duru güzelliğe nasıl karşı koyardım..ve artık ne yerin ne yolun bir önemi var,
bütün tutuşmalar sende kalsın,ben razıyım inan denizlerinden çoktan geçtim..
Bir nefes,bir ömür yetecektir yağmurun sevdalı bulutum,kupkuru dallarım
belki yeşile döner ümidiyle,yeşermek için yüreğinde sana geliyorum...

Acaba yerim hazır mı?
Haberin var mı?
Bilmiyorum...

Umut işte..
ve sen yokken
bu haldeyken içimde,

gelmene gerek var mı?
İnan,bunu da bilmiyorum...

Bir eflatun..
18 5 2011 izmir