Takvimler yokluğu on ikiden vurduğunda
Göğsünde ince bir sızı duyduğunda
Tanıdık ezgiler daha bir dokunur,
Evren dar gelir insana.
Oysa her ritmin
Her dizenin ardında
Renk renk umutlar gizlidir;
Boran sonrası ufukta beliren güneş gibi,
Sevgi gibi, dostluk gibi, aşk gibi,
Yalnızlığın nefesini kestiği bir anda
Pencerene konan minik bir kuş gibi…
Takvimler yokluğu on ikiden vurduğunda,
İnceden yaşlar dolarsa yüreğine,
Suskunluk olursa üç öğün soluduğun,
Kaldır başını hayata bak;
Hazan çocuklarının uçurtmalarına
Saksında gülümseyen çiçeğin bakışlarına,
Ufku boyayan hüzünkovan kuşlarına,
Yağmurun cama vuruşlarına bak.
Sonra aç pencereni,
Her zerresi anı yüklü damlalar dolsun içeriye.
Sevdamı bulutlara yükledim,
Yüreğine konsun diye…
27.11.2008
Orhan TurhanKayıt Tarihi : 2.12.2008 17:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Küçük bir nasihat...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!