Rasgele bir şarkı seçtim
Sahipsiz vedaların içinden…
Ne çok çaresizlik var
Tanıklık ettiğim gecede…
Sabrımın ödülü yok…
Üşüdüğümde
Üstümü örtecek kimse de yok…
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Sevdalı Bekleyiş.....Özgürce
Rasgele bir şarkı seçtim
Sahipsiz vedaların içinden…
Ne çok çaresizlik var
Tanıklık ettiğim gecede…
Sabrımın ödülü yok…
Üşüdüğümde
Üstümü örtecek kimse de yok…
Kayan yıldız misali
Gökyüzüne tutunmam imkansız…
Neye yarar hüznün kanatlarıyla uçmak…
Öyle yaralı ki düşlerim.
Korkum yok artık çalınmasından…
Yaslan yüreğim dağların dumanlı susuşlarına…
Boşalt bulutları hasrete….
Topla gülüşlerimi….
Gitme vakti geldi yine sorgusuz…
Güneşi söndür….
Ayı tutukla…
Yıldızları sığdır içime….
Susma… sen sor
masallarımın nedensiz ölüşlerini….
İnan….hiç sorulmadı bana…..
Erguvanlar tomurcuk verecek yine,
Bekliyorum…
Belki de… özgürlüğüm bestelenecek yeniden…
Hayallere devam diyeceğim
Ağlamaların izi kalmadan...
Gölgemin gözleri kamaşacak
Harami sevdalar pencereme uğradığında…
Ve…bir uçurtma olacağım
kuyruğuma takılan bulutlarla…
en grisiyle sevişeceğim
yağmur damlalarının…
En beyazı kavgam olacak…
Vuslat gibi
Gökyüzü serilecek gizlerime…
Örtecek yıldızların çan seslerini….
'En beyazı kavgam olacak' estetiğie bakarmısınız...Muhteşem..şiir sayfanızdan kolay arılınmıyor...ellerinize/yüreğinize sağlık..
SARIN UMUTLARINA VE HAYALLERİNMLE YAT.. EN GÜZELİ.. BİR SÜRÜ VEFASIZ DOSTTAN İYİDİR.. HARİKA BİR ŞİİRT OKUTTUN BANA TEŞEKKÜRLER PAYLAŞIMINA ELİNE SAĞLIK ARKADAŞIM SELAM VE SAYGILARIMLA ESEN KAL,,10-P & Listem
TEBRİKLERİMLE VE TAM PUANLA BU GÜZEL ÇALIŞMANIZI KUTLARIM EFENDİM.SELAM VE DUA İLE.
Sevdalı Bekleyiş.....Özgürce
Rasgele bir şarkı seçtim
Sahipsiz vedaların içinden…
Ne çok çaresizlik var
Tanıklık ettiğim gecede…
Sabrımın ödülü yok…
Üşüdüğümde
Üstümü örtecek kimse de yok…
Kayan yıldız misali
Gökyüzüne tutunmam imkansız…
Neye yarar hüznün kanatlarıyla uçmak…
Öyle yaralı ki düşlerim.
Korkum yok artık çalınmasından…
Yaslan yüreğim dağların dumanlı susuşlarına…
Boşalt bulutları hasrete….
Topla gülüşlerimi….
Gitme vakti geldi yine sorgusuz…
Güneşi söndür….
Ayı tutukla…
Yıldızları sığdır içime….
Susma… sen sor
masallarımın nedensiz ölüşlerini….
İnan….hiç sorulmadı bana…..
Erguvanlar tomurcuk verecek yine,
Bekliyorum…
Belki de… özgürlüğüm bestelenecek yeniden…
Hayallere devam diyeceğim
Ağlamaların izi kalmadan...
Gölgemin gözleri kamaşacak
Harami sevdalar pencereme uğradığında…
Ve…bir uçurtma olacağım
kuyruğuma takılan bulutlarla…
en grisiyle sevişeceğim
yağmur damlalarının…
En beyazı kavgam olacak…
Vuslat gibi
Gökyüzü serilecek gizlerime…
Örtecek yıldızların çan seslerini….
Zeynep Nilgün Gökçeöz
****
Canım kutluyorum.. yüreğine sağlık ....
hissederek okudum diğer şiirlerin gibi .. nasıl daha önce görmedim diye de yine kızdımkendime ( bahar geldi bahçenle niye ilgilemiyorsun kızım ..dedim.. valla ..:)
hala benim de bahçem dimi ? söz.. daha çok ilgileneceğim ..göremediğim daha çok çiçeğimiz var gibi ) kendime dün gruba getirim ya aklıma geldi bakdım puan da vermemişim:(
neyse.. geçte olsa fark ettim .
. şiir yazan sevgi dolu yüreğe tam puan .. sevgilerimle canım .. başarının devamını diliyorum .
sevgilerimle :)) hep yaz emi ..
İmgeler ve benzetmeler şiire ayrı bir güzellik katıyor.Türkçe'nin güzelliği şiirde ayın ondördü gibi parlıyor.Kutluyorum Nilgün hanım.selam ve saygılarımla.
güzeldi....kutlarım
Hayallerin orta yerine bağdaş kurup beklemek güzeldir. Beklenene değiyorsa elbette... Hüzün dolu hep dizeleriniz... Tebrikler.
bu güzel şiirini ankaradayım dönünce tekrar okuyup değerlendireceğim...izini kaybettim dost ...bir ara pasifledinizmi şiirlerinizi yazın bana...))) sevgilerimle..
Yaslan yüreğim dağların dumanlı susuşlarına…
Boşalt bulutları hasrete….
Topla gülüşlerimi….
Gitme vakti geldi yine sorgusuz…
Güneşi söndür….
Ayı tutukla…
Yıldızları sığdır içime….
Susma… sen sor
masallarımın nedensiz ölüşlerini….
İnan….hiç sorulmadı bana…..
Aynı dilden mi konuşuyoruz biz...
Sanki ben söylemişim sen yazmışsın gibi...
İşte şiir böyle olmalı... Her okuyan kendinden bir şeyler bulmalı dizelerinde...
Çok güzeldi. O hüzünlü yürek hep mutlu olsun...
Duygulandım...
Kalemin daim olsun
Kutlarım
Sevgilerimle
Erguvanlar tomurcuk verecek yine,
Bekliyorum…
Belki de… özgürlüğüm bestelenecek yeniden…
Hayallere devam diyeceğim
Ağlamaların izi kalmadan...
Gölgemin gözleri kamaşacak
Harami sevdalar pencereme uğradığında…
Ve…bir uçurtma olacağım
kuyruğuma takılan bulutlarla…
en grisiyle sevişeceğim
yağmur damlalarının…
En beyazı kavgam olacak…
Vuslat gibi
Gökyüzü serilecek gizlerime…
Örtecek yıldızların çan seslerini….
...............
Nefis bir özleyiş türküsü. Bitimsiz.
Tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 18 tane yorum bulunmakta