Sevdalı Asker ^^ Şiiri - Hasan Yıldız

___________________Gece erken iner bu dağlara;

Palamut tepesinde gizlenen gece,
Kızıllaşan gökyüzünü,
manastır tepesinden siliyor,
Teslim oluyor aydınlık,
kışla deresinde.
esir düşüyor zalim geceye...

Bir işkence başlıyor,bir feryat,
sanki;
Filistin askısında inleyen gerilla
çaresiz atıyor kendini yere,
yırtılıyor gökyüzü,sonra;
sonra..bir gürültü kopuyor,
mumya tepesinin ensesinde....
tüm varlıklar lal oluyor.
tüm yıldızlar siliniyor,
Ay,saklanıyor bir bulut arkasına,
Orada,bir sevdalı asker tekmil veriyor,
Komutan;
duymadım, duymadım diyor
Asker;
yırtıyor boğazını,
gözleri faltaşı gibi açılıyor,
şimşekler çakıyor başında,
sonra;
parçalanıyor köşeye sinmiş yüreği
sevdası eriyor,kan oluyor,
kan,ağzının kenarında
soğuk bir ter boşanıyor bedeninde
yön tayini yaparken,

korkudan;
bir inilti başlıyor,zifiri karanlıkta
sanki gökyüzü yere iniyor,
ağıt yakıyor,ağlıyorlar....
Çoşuyor kışla deresi,
katıyor önüne küflenmiş güz yapraklarını,
yalpalıyor,ayakta duramıyor,
dizlerinin bağı çözülüyor,
Yeter artık diyor....yeter
bu işkence......
duymuyor başını taşlara vuran asker
-bitmez..bitmez,yanarım kül olurum diyor,
Açıyor titreyen ellerini,
dönüyor Mevlasına,
titreyen dudakları arasında,
birşeyler mırıldanıyor,
yalvarıyor bütün gece......
Elini yüzüne götürdüğünde
şafak atıyor,ağaran dallar arasında,

Bırakıyor kendini,...yıkılıveriyor
güneşin sıcak kolları arasına
Ve...
Aydınlığa şikayet ediyor,zalim geceyi
kahroluyor gece,aydınlık oluyor...
aydınlık.....Hey...
şafak karalıyorum askerlik bitmekte

01-03-1994
İZMİR