Sevdaların Sultanı? Şiiri - Cihat Şahin

Herkes girmiş bir yola, türlü sevda sayıklar!
Çokları uyurgezer, konuşur sarhoş gibi.
Milyonda bir belkide; güruhlardan ayıklar!
Onlarında bir kısmı; yorumda bir hoş gibi!

Terimler kökten sakat; tabirler çokça tuhaf!
Ne kuldan utanma var, nede var Haktan bir havf.
Sevgiler dünya kokar; güya adı; duru, saf(!)
Söyleyen hatiplerin, görüşü çok loş gibi!

Ayıramaz kalemler; şehvet ile şefkati!
Yanılgı büyük kalpte; bu çok bariz ve kati.
Sapıtan bir nesille; berbat gibi şu ati!
Süslü, püslü lafların; içleri çok boş gibi!

Haktan cüda kalpleri; işgal etmiş batıllar!
Lafazanlık öğrenmiş; kulluğunda atıllar.
Aman Rabbim şu arzda; ne çok sefih atıl var?
Onda dokuz sevdanın; manası nahoş gibi!

Muhabbet-i meşrua; hoş gelmiyor çok kula!
Hak namına sevgiler; sığmaz birçok akıl’a.
Ekser serap peşinde; kıt teveccüh makul’e!
Çok kulların atisi; galiba kar kış gibi!

Kararttı bunca kalbi; kara, kara sevdalar!
Kara kalpli nadanlar; aşk diye bela salar.
Kara itler misali; sevdalar gönül dalar!
Atılır çok başlara; şu sevda bir taş gibi!

Ak sevdadır gönül’e; sevdaların sultanı!
Koy kalbine sırf Hakkı, onu sev onu tanı!
Gerekirse o yolda; feda eyle şu canı!
O sevdayla gir kabre; en sadık yoldaş gibi!

22.09.2007-İzmir-