Sevdaların Sen Hali Şiiri - Süleyman Köse

Üşüyorum gene sensiz bu soğuk cenderemde
Ne olur gözlerini alıp artık gelsende
Yine girdin apansız yalnız gecelerime
Gözyaşının sen hali dolunca gözlerime

Vurur beni hasretin her gün taa en derinden
Artık son nefesteyim vazgeçmişim serimden
Sonu yok sensizliğimin gel der toprak beriden
Azrailin sen hali beklerken başucumda

Bu sensiz gecelerde göğümde yıldız yitmiş
Bilirim yokum sende yüreğin beni silmiş
Bana kalan yalnızca gözlerinin iziymiş
Sessizliğin sen hali yoklar gecelerimi

Ya seni getir bana,ya senden öncesini
Ya al kendini benden,ya da ver yüreğimi
Yetim bir yalnızlık bu almış bak benliğimi
Sensizliğin sen hali girince düşünceme

Her dil söyler belki aşkı bu bende ki başkadır
İçime akmada yaşım inan halim yamandır
Aşkı yazmada kalemim bundan sen kokmadadır
Mısraların sen hali düşmüş şiirlerime

Sen doğmuşsan geceme güneşe gerek yok ki
İstemem doğmasın güneş senden güzel değil ki
Ölüm uykusuna yatarım ben kollarında bilki
Güzelliğin sen hali girince düşlerime

Hançer hançer bakışını sal sinemden vur
Kastın canıma ise hadi durma gene vur
Yar derim ben gene de yar ne olur
Sevdaların sen hali vurunca yüreğimi

Herkes derki serseri bilmez kimse derdimi
Umut edip tüketirim gelir diye günleri
Yüreğime saplı hançer yar gözlerin değil mi
Ayrılığın sen hali kanar taa en derinde