Sevdaların en güzeli Şiiri - Talat Özgen

Canıma tak dedi
Ruhumda ki sensizlik
Çalsada yalnızlığımın kapısını
Vurdum duymaz bir sessizlik...

Kıpırdamıyor kılı bile
Sürünen zamana inat
Nazar mı değdi ki gönüle?
Aşkta oldu kabahat...

Ne dost ne de bir düşman
Özlemlerime bi çare
Hayallerimden geriye kalan
Viraneden bir nebze...

Ah şu deli yürek
Vurdu beni sen ile
Hafızalarda kalan tek
Çırası yanmış bir nafile...

Yalanı borç bildim
Kanayan umutlara
Daha başka ne diyebilirdim?
Batan köşkün tahtına...

Hayata bir öpücük kondurmak
En büyük dileğimdi
Şimdi ise oldu,olucak
Karanlığın sis perdesi...

Kaldırımlar buz gibi soğuk
Canım çekmiyor yürüyeyim
Kalbim de olmuş delik deşik
Nasıl yama edeyim? ...

Sorma cevabım kayıp
Yarınlarım toz duman
Ne getirecek ömürden çalıp
Ölü gibiyse bir can...

Tükenmişliğe son nokta
Zaten konulmuş gibi
Yüreyen yaraya
Olmaz,olamaz bir teselli...

Sessiz ve sensiz
Şu ruhlar alemi
Yetim ve kimsesiz
Sevdaların en güzeli...

(Berlin,20.12.2011)