Sevdalarımın Anatomisi Şiiri - Alim Eken

Bırakıp gitmeli bu şehri
Dönüp ardına bile bakmadan kaçmalı
Yalınayak, ayağı çıplak kaçmalı bu şehirden.
Ne sevdalar öldürdüm, gömülmeden toprağa
Kefensiz, abdestsiz ve belki namazsızdı cenaze törenleri.
Yalancı ağlayışlar, sipariş gözyaşları vardı gözlerimde.
En tenha yerinde hayatın,
Oturup romanını okurdum musalla taşındaki aşklarımın.
Süleyman Çelebi gibi mevlit kasideleri dizerdim
Anatomisi çıkarılırken kimliksiz sevgililerimin.
İsimsiz di, adsızdı her biri
Yüreğimin morgunda, teşhis edemezdi kimse, pörsümüş, çürümüş cesetlerini.
Ne yaman sevmişim,
Oysaki ne yalan sevmişim,
O karanfil kokulu, tabiiyetsiz yeryüzü hurilerini.
Her birinden bir dem çalmışım, zamanın penceresinde yamalı bohça gibi durur yüzleri
Yarım kaldı sabahın aydınlığı o yüzden penceremde
Rüzgâr okşamıyor artık yanaklarımı.
Utancımdan değil bu al al kızarmışlığım
Gidip de, dönme arzusuyla yanmanın ateşindeyim başlangıcına zamanın.
Korkularımdan değil kirpilere inat sırtımda kabaran tüylerim
Sensizliğin karmaşalı kaldırımlarında yitip gitmenin acılarındayım.
Çözülmez mi sanırsın kaderin yazboz tahtasındaki bu denklem
Of, ne çok bilinmezli bir denklemmiş yaşamak
Her çıkmaz sokağın bitiminde varılan evler gibi tek yönlüydü aşklarım.
Gittiğim gibi, ayak izlerimi daha silmeden asırlar
Aynı koordinatla dönmek zorundaydım sensizliğin kutsanmış topraklarına.
Kurumadan ensemdeki hırsın tuzlu damlacıkları
Ve yaralarım kaşıntıya dönüşmeden turkuaz şafaklara çala kaşık dalmalıydım.
Otopsi masasında bir cerrah hassasiyetiyle deştim yüreğimin çeperlerini
Her sevda koparıp almış içimdeki ılıman mevsimin baharını.
Avuçlarken o narin, hassas ve canımın içi ellerini.
Kaç güneş yitirdim,
Kaç of çektim dağları yıkarcasına.
Ufuklarımın dizlerinin bağı çözülür her akşam.
Sensizliğin limanına demirler gemilerim.
Güvertede çırpınıp durur pas tutmuş yüreğim.
Bulutların elleri saçlarımda
Gece yine yakıyor canımı,
Vebalin, dayatma dünyalı bir kanunda saklı.
Kaç tezgâhtan geçtik,
Kilim olduk kimine, kimine yorgan-döşek
Ne zaman en temiz ve en arî sevsek
Ya ameliyat masalarında kaldı yüreğimiz
Ya da dışarıda unutuldu kalbimiz.

11-12/03/2008 - İzmir