Ne Leylâlar yaşamış, adı Leylâ olmayan,
Yüreğinden renk verip kan kırmızı güllere,
Ve ne Mecnunlar yanmışlar
Külünü silkelesen, közü hâlâ duruyor
Ve nice susmuş kâlp var,
Sessiz sessiz, durmadan aynı ismi vuruyor...
Ve bir sevda vardır ki,
Ölmez , hep can çekişir bir gönül yarasında;
Sararmış bir mektupta kalmış gözyaşlarında
Ve kurumuş bir çiçekte, bir defter arasında...
Ünal Beşkese (14/ 05/2020)
Ünal Beşkese
Kayıt Tarihi : 14.5.2020 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
belki bu yüzden adı sevda... kimbilir..
yeniden sayfanızda olmak ve yürek sesinizi duymak ne güzeldi..
saygı ve sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (1)