gönlüm;
senle geçen günlere sevdalı.
yazık bir emek gibi bu çektiğim.
boşuna aldanışım;
boşuna gözyaşım.
acılarım suskun bir ah içinde.
artık damlalar akmıyor gözümden,
ne varsa hepsi saklı içimde.
takvimlerim geriye dönük saymakta;
aklım;
keşkeler içinde dün ile boğuşmakta.
yangınım dün ile haşır neşir,
bugünümde sadece bir gönül yanmakta.
bir ufuk ötesi uzakta artık ümit;
sabahlarda yorgun bir kasvet.
her zerremde ise;
dilekleri tutmayan bir ceset.
dengesizleşti dünyam.
herkes gülerken bir ağlama düşer yüreğime.
herkes ağlarken;
bir sen düşersin yine o garip gönlüme.
her tarafım sarmaş dolaş gözlerinle;
adım atsam sana rastlar gölgem.
bir bozgun havasıdır çektiğim;
içimde nefes diye tükettiğim.
seni alıp veririm durmadan çaresizce;
sensizliğe engel seninledir yine.
anlaşılan o ki;
bir gün bitse bile sevdalar tükenmiyor;
el elde baş başta geçiniyoruz işte..
Ankara Mart 2007
Evren DalgıçKayıt Tarihi : 9.3.2007 14:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!