Sevdalar Tanıdıktı Bir Zamanlar (Şiirlerim)

Tanıdıktı bir zamanlar sevdalar
Karanlıklar içinde
Süzülen bir ışık
Işıklı yol gibiydi sevdalar
Sonra…
Sonra elinde sihirli değnek
Bir cadı geçti yaşamımdan
Süpürgeden aracına binmiş,
Bir daire çizdi dünyamda.
Güneşimin ışıkları,
Uzayın kara deliklerine,
Aktı, gitti…
Ayım geceleri doğmaz,
Işık vermez oldu…
Ay karanlığa döndü gecelerim.
Bir bir soldu, kurudu
Boynunu bükerek kaldı,
Gönül bahçemin ağaçları.
Bitkileri, çiçekleri,
Gülleri, nergisleri, karanfilleri
Kurudu göllerim, göletlerim

Çıkmaz oldu Nilüferlerim…
Taşlaştı yeryüzümün karları
Kardelen çiçeklerim,
Karları delip,
Güne doğmaz oldu…
Soldular kar altında bir bir.
Mevsimler tek tek,
İç içe akıp birleşti,
Yalnızca, karakışım kaldı…
Ve benim umutsuz, umutlarım
Doğmadan soldular…
Tanıdık sevdalar yabancı,
Seven kalpler sevmez oldu…
Bir zamanlar
Tanıdık olan sevgiler,
Artık, yabancıydı bana…
Aşka bedel değildi ömürler,
Acımasızdı sevgililer,
Bir bir bırakıp gittiler…
Unuttular, unutmaya zorladılar
Gönül unutmadı amma,
Hepsi yalan oldular.