Sevdalar Şiiri - Turgut Uzdu

Sevdalar
Karşılığı olmayan sevdalar
Alıp göğsümü en yalçın kayalıklardan
Yerlere savuran
Kara sevdalar

Gözlerin mavisi, yeşili, elasıdır
Sevdaları büyüten ruhumda
Bir kahkaha, bir tatlı sestir
Sevdaları kara renginden sıyıran
Ruhumda

Yağmurlarını bütün dünyanın
Kasırgalar yaptırıp gözlerimde estiren
Bu sevdalardır
Ele veren
Kendi ellerimle kalbimi söküp yerinden

Acıyı tatmak
Gece gündüz acıyla boğuşmak
Çırpınmak, ağlamak, hıçkırmak
Ama hayal de olsa
Bir gün sevgiliye kavuşmak

Uçar gözü kapalı
En karanlığında uzayın
Güneş ayla kardeş olur ayrılmaz gönülden
Çiçek bahçesine döner şu deli dünya
İnsan vazgeçmez mi sevda için ömürden

Yeter ki ümidi olsun
Yeter ki sevdasına bir kıvılcım bulsun
Büyüsün sevda içimde der
Sihirli sularla besler sevdayı
İster ki içi sevdayla dolsun

Ayrılık vakti gelir çatar
Günler öncesinden bilinir bu
Söylenmez susulur
Ve yaşanmaz uykusu artık
Bölünemez olur

Ne sevdalı gelir rüyalarında
Ne kendi kavuşur sevgiliye
Bir ateş olur oturur göğsüne
Arada
Söndürmeye çalışır gözyaşları ile

Artık bitmiştir
Bir zaman hükmü devam eder
Sonra
Çılgın bir tay gibi yerinde duramayan sevda
Sakinleşir, yavaş yavaş biter