Sevdalanamadım Şiiri - Mehmet Kırali

SEVDALANAMADIM...

İstanbul kokan bir bahar sabahında
Mesala Emirganda,
Oturmuşsun sevdiğinle yanyana.
Eli elinde,kolu kolunda..
Biraz da yaslanıvermiş omzuna..
Sıcak, sıcak konuşuyor sevda...

İşte tam bu anda,
Bir Oh..çekip, diyemedim ki...
Ne güzel şeymiş bu sevda..

Bir akşam sinema çıkışında,
İstanbul'un şu ıslak ve loş kışında
Sevdiğinle yürürken yanyana,
Şöyle.. sıkıca sarılıp koluna,
Salep içelim mi? .. demişti ya sevda...

İşte tam bu anda,
Bir Oh..çekip, diyemedim ki...
Ne güzel.. şeymiş bu sevda..

Köşedeki büfenin önünde
Bir bu ayak, bir o ayak üzerinde durup
Oynarken soğuğun horonunu,
Salebin buharına karışmıştı,
Sevdalı sözlerin buğusu...

Sıcak bardaklar, ısıtmıştı..
Hem elleri.. hem gönülleri...

İşte tam bu anda,
Bir Oh..çekip, diyemedim ki...
Ne güzel.. şeymiş bu sevda..

Hayallerimi aşıp
Sevdalanamadım...
Sevdalanıpta,
Sevdiğimin gözlerine bakamadım...
Bakıpta,
Bir ney gibi sevdalı çalamadım..

Çalıp da
Diyemedim ki..
Ne güzel.. şeymiş bu sevda...

Mehmet