Sevdakurtaran Şiiri - Mustafa Bilen

(üç aylık Kuşadası destanını üç satıra sığdıran kalleş hayat...)

gecenin kanatlarını çiviler içimde bir şeyler
turkuaz rengi mabedi paramparça olur sükunetin
bir asi rüzgar eser,uğultusunda sesin,içim ürperir
kimbilir hangi kıyıda beklersin,titrer o çocuk yüreğin?

nefes alıp verir misin hâlâ,seslenmez mi yoksa kalbin
gülüşlerini çaldı mı hayat,fotoğraflar neden renksiz
kör ebe oynanmaz hasretle,n'olur gözlerini aç
hani iyi geceler öpücüğün,nasıl uyunur sensiz?

kemanın ağıdında mecaz anlamlar yükledik maskeli sancılarımıza
en ada aşkım,son akşamın eflatununda dalgalanıyordu vasiyetin
bakarken yüzüme daha dün,doyasıya gülüyorlardı oysa
bir ceset gibi uzanan aramızda,ölümden soğuk gözlerin

sefilliğini geçirdi sırtına kumsaldaki hayalet yaz gecesinin
cankurtaran kulesiydi sadece,sevda kurtarandı halbuki beklediğim
sözcükleri hatıralara satmıştık,sessiz baktın ellerime
gözbebeklerime vurdu aksi,kan ağlayan hilalin