Sevdakârim diyordum ona
Acz olan dilim
Yalniz Onunla konuşuyordu /sevda makamında
Gönülden çiçekler deriyordum.
Saçlarımı örüyordum ömrüne/taç misali,
buket yapıp asıyordum kapısına,
Yakasına iliştiriyordum..
Kalbinin en yakın noktasına.
Ellerine konuvermek istiyordum
Yuvasını kaybetmiş,
serçe gövermesinde..
Gönlümün yaylalarında,
Ona uzanıyordum,
Sonsuz bir sevda makamında.
Sazına tel oluyordum.
Her bir notama basışında,
ağlayan Hüzzam makamında.
Söz oluyordum dillerinde.
Yak benide diyordum,
kaleme kağıda vurgun,
AŞK makamında...
Sus diyordun
Sus oluyordum..
Harflerin raksına gerek yok deyip,
Oyunlar oynuyordun.
susuz..!!
Aklımı yitirdiğim,
Acısına eşdeğer../ Kerbela makamında..
Anla beni diyordum.
her yolun sonundaki,
Ermeye çabaladığım../Hiçlik makamında
Sen oluyordum.
Kalemin,
Kağıdın,
Us'un oluyordum.
Sonra...sonra y/ok oluyordum
Y/ayından fırlatılmış
Hedefe varamadan../Kırılan
Bir S/onsuzluk makamında..
28/04/2017
Gülgün ÖzelKayıt Tarihi : 12.12.2018 08:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülgün Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/12/sevdakarim.jpg)