Ben seyda yüklü tren
Sen yol üstündeki gar
Bilmiyorum kaç kere geçtim yolundan
Kaç sefer yaptım
son durağım ol diye
sende son bulayım diye
sende hasarlı bir yığın olayım diye
her sefer sonrası bu sonlarım oldun
her gara geldiğimde gitmelerin mecburiyetlerine esir düştüm
gittim gidemedim
kaldım kalamadım
sustum ama susturamadım
bir ikilemin içine hapsoldum soldum sarardım yeşerdim
güldüm ağladım
dik durdum boyun büktüm
eğri dogru tüm ruh fırtınalarını yaşadım
ben sevda yüklü tren sen yolumdaki gar
ben sevdamın yüküyle son seferdeyim
sen yeni sefer yapacaklara.............................
Kayıt Tarihi : 12.5.2011 14:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)