Sevda Yolunda Çaresiz Şiiri - Dinçer Dem ...

Açmadan solan bir güle döndü sevgim
Kapattığın yüreğine giremedi aşk duygularım
Acı hatıram dediğin yaşamadığın bir sevgi
Ve seni seveni yıktığın, yok ettiğin bir an
Sensizlikle yaşamak zorunda bıraktığın bendim

Zaman tanımadın sevgime, hayatında
Aşk okunu kalbine saplamaya çalıştığım anda
Çelik zırhla kapladın kalbinin önünü
Deli olduğum sevgimi bilmediğin andı
Hicrana dönen türkülerimdeki güfteydi yalnızlık

Kederliydim, tesellim kalmıştı sende
Gözyaşlarım silecek mendilim elinde
Yalnızlık korkusu kalmasın gönlünde
Gülmeyi unutmuşsun, sevgiden söz etmesen de
Baktığında görürdün aynada ızdırap çeken hayalimi

Sönmeyecek bendeki yanan aşk ocağın
Taş duvarlar arasında saklasan da kalbini
Bir gün yıkacağım inatla kalbindeki o taştan duvarı
Gönlümdeki sevgi sıcaklığıyla ısıtacağım içini
Ümitlerin solmuş olsada, yeşerteceğim solan ümidini

Suçum sevmekse kabul ederim suçumu
Verdiğin cezaya ses çıkartmam çekerim ömür boyu
Sabırla beklerim affedeceğin o mutlu günü
Kalbin taştan olsa da yumuşayacak elbet sonunda
Sevgimin sıcaklığı eritecek içindeki buzları

Kalbime sürdüğün aşkın acı zehrini
Yakarak aktı damarlarımdaki sevgi yolunda
Vicdanın yokmuydu duymadın feryadımı
Sandım ki bu feleğin bir acı oyunu
Oysaki en büyük oyunu sen oynamıştın

Yorgun düştüm bu yolda sensizlikten
Seven kalbim artık solgun ve bitkin
Geleceğin yolları gözlemekten gözlerim dingin
Hicrana dönen duygularıma karışan hasretin
Sevda yolunda kaldım ben yine sensiz