Yalnızlığın kalesini viran edelim
Bir pencere açalım uzağın ötesine
Beni gör baktığın yerde
Tutuşsun gülüşün elleri
Yalnızlıkta yanarken gecenin teni
Bir yangın yeri kadar kırgın ve yaralıyım
Bakışımdan yüreğime kurulan isyan köprüsü
Kovulduk tüm kapılardan doğrudur
Kör yüreklerde kanadı ışığımız
Sevdaya dair yazdığımız dizeler
Uçurtmanın tellere takılmasıdır
Sürüye katılmamaktır şimdi aşk
Demir parmaklıkların ardında
Göçmen kuşlar havalanan
Bir yüreğin yakılmasıdır
Bir isyan bombasıdır
Bütün kapılardan kovulmaktır
Yalnız ve dimdik yaşamaktır şimdi aşk...
Hüseyin Yanmaz
26/08/2008
Kayıt Tarihi : 26.8.2008 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)