Yalnızlığımı da alıp sırtıma
Yelkovanla akrep’in birbirini kovaladığı gibi
Hayatta iki kez sevmeye kaçtım
Biri kasırgalar içinden çıka gelen rüyalar
Diğeri gökkuşağı sonrası serinleten rüzgâr
Vah zavallı küçüğüm
Kırılmadı mı hiç senin kalbin
Aşamadı mı hiç zorlu yamaçlar
O küçük yüreğin hep mavi mavi mavi…
Omzumda kuş yuvası
Gidip gelip didikliyor mememi
Sarkık kolye, koca burun
Bundandır sakladığım sevda yolluğum
Ben hayatta iki kez sevmeye kaçtım
Elimde çıkrığım
Sırtımda bohçam
Durda demediler zaten
Ben hep iki sevda yolluğuma kaçtım
Umut:Mavi
Yollar:Kara
Dağlar:Yeşil
Dünya neye yarar
Kocam olmadı hiç zaten
Bir omuz hep eksik
Karayolları dokuz altı
Ben ise hep fazla mesai
Çarpan kalbim değilmiydi ki
Koş kaç diye haykıran
Yollarda taşlar
Yollarda hendekler, dikenler, bataklar görüp
Ardımda yorulan
Ben ise hala iki kere kaçıyorum
Sevda yorgunluğuma
Kayıt Tarihi : 13.6.2009 08:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Koş kaç diye haykıran
Yollarda taşlar
Yollarda hendekler, dikenler, bataklar görüp
Ardımda yorulan
Ben ise hala iki kere kaçıyorum
Sevda yorgunluğuma
Güzel şiire yakıır harika final.Yüreğinize sağlık.
Gidip gelip didikliyor mememi
Sarkık kolye, koca burun
Bundandır sakladığım sevda yolluğum
OF OF....ÖRT Kİ ÖLEM BU SAATTEN SONRA......HARİKA YÜREK........SAYGILAR
TÜM YORUMLAR (3)