Abartısız bir sessizliğe bürünürken isyanlarım
gözyaşlarıyla söndürdüm yangınlarımı.
Sır oldu, yüreğime gömüldü acılar.
Maziye döndükçe ruh aynam
aşkımda benim gibi tutuklu kaldı.
Hasret prangasında
can liğme liğme parçalanırken
insan çareyi nerede arar.
Çaresi olmaz sevgi intiharlarının
elbet sevda yoksa
yaşamı sadece matem siyahları sarar.
Kayıt Tarihi : 16.5.2012 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yaşamı sadece matem siyahları sarar.
EN İNCE YERDEN BAKILDIĞINDA BİLE OKYANUSLARA AÇILABİLİYOR ŞİİR KONU SEVDA OLUNCA.SAYGILAR SAYIN ŞAİR...
TÜM YORUMLAR (3)