Sevda Yelleri Şiiri - Nihat Malkoç

Bir lokma ekmeği senle bölüştüm
Külümü savurdu sevda yelleri
Aynayla dost olmak için çalıştım
Tenimi kavurdu sevda yelleri

Gözlerimden bir çift damla döküldü
Saçım ağarmadan belim büküldü
Metanet gömleği tel tel söküldü
Son darbeyi vurdu sevda yelleri

Ne yağmurlar geçti üzerimizden
Bahçeler sulandı gül terimizden
Gayri yaralandık her yerimizden
Uçurumda durdu sevda yelleri

Köklerden göklere yayılır figan
Kaldırımlar yatak, buluttur yorgan
Hasretin közüne dayanır mı can?
Seherde uyurdu sevda yelleri

Ne ektiysek onu biçiyoruz biz
Nefretin zehrini içiyoruz biz
Kendi gölgemizden kaçıyoruz biz
Soframa buyurdu sevda yelleri

Tetik konuşurken insanlık sustu
Nefretle beslenen, intikam kustu
Barut kokusunda gönül meyustu
Bize pusu kurdu sevda yelleri

Gönlümü hiçbir şey etmez teselli
Yarınların rengi bugünden belli
Hakikat yürekte eder tecelli
Dallarımı kırdı sevda yelleri

Bir sağa, bir sola düşer olduk biz
Nefretten arındık, aşkla dolduk biz
Vuslat diye diye saç baş yolduk biz
Canları ayırdı sevda yelleri

Bu gönül mülkünü eyledik talan
Hile pazarında sermaye yalan
Aç kurda yem oldu geride kalan
Güzeli kayırdı sevda yelleri