Batan güneşin son deminde
Kitlendi anahtar deliği olmayan
Bir kapı ardına yalnızlığım
Kan kırmızı denizlerim ağladı
Misafir sevdaların ardından
Hep zamansız yağmurlarda ıslandım
Bir başka yaktı güneş anlımı
Kışlarımda karlar eridi
Toprağa ermeden
Yüreklere;
Ne gülen gözlerim yetti
Ne de yüreğimin beyaz rengi
Nefesimle ısıttım şeytanı
Yıkamadığım tabularımın
Zayıflattığı gücümle
Kaderimin çizgilerini de zorladım
Yine de;
Yenemedim olmazı
Bir kez daha tutamadım
Sevda denen şu yaramazı
Hülya Çetiner Dal
09.04.2008
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Kayıt Tarihi : 11.4.2008 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Renkler ve Yaşam.
TÜM YORUMLAR (2)