Güneş yanığı değil bu gelip geçsin
Sevda yanığı bu
Kök salar yürekte
Gitsen gidemezsin
Sevsen, kaybetme korkusundan söyleyemezsin
Hasret çöreklenir yüreğine
Burun kemiklerin sızlar
Göğsünün tam ortasına bir ağırlık oturur
Nefes alamaz, panik atak krizlerinde isyanlara dalarsın
Dilinde sevgilinin ismi gözlerinde yağmur yüklü bulutlarla
Nereye gitsen sığamazsın
Güneş yanığı değil bu iki günde geçsin
Bu sevda yanığı
Ahrette ya cehennem ateşine yada Firdevs ırmaklarına gebe
Artık nasıl yanarsan işte öyle…
©
12 – 06 – 2019
03 : 28
Kayıt Tarihi : 12.6.2019 04:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!