Sevda Yangını Şiiri - Erdal Karakaş

Bayraklı sırtları seyir tepesinde
Mavi pelerinli prensi,
Martılı beyaz köşk kapısında
Umarsızca beklerdi akşamların gölgesi.
Mavisinde İzmir’in, seranat yaptı çılgınca martılar
Meltemler, imbatlar estikçe sahile vuran dalgalar
Iskaladı, teğet geçti coşkulu sevda yangınlarını.

İskeleye yanaştı beyaz köşk, ortalık sevda koktu
İzmir sevdası değil bu, harbi aşkların kokusu
Köşkün adı Bergama Vapuru
Yanıklara göre sevda konağı.
Dantel gibi işlemeli körfezde, sevda taşıdı gün gün
Bayraklı, Karşıyaka, Alsancak mı?
Olmadı kaptan; Göztepe’de, Konak’ta yolcu dolu
Topla sevdaları dantelinle sarmala
Bak, martılarda kıskandı vapurda ki sevdaları
Şaşkın şaşkın
Kıvrılıp yılan gibi eşlik ediyorlar yangınlara.

Akşama geliyor vakit,
Deniz, sessizce yavuklusunu bekler
Neden mi?
Güneşine kavuşacak birazdan
Söndürecek bugünlük yangınları.
Kızılla mavi birleşirken,
Denizin derininden selamlar var
Sevdalar diyarı güzel İzmir’e…