vurgun yemiş yunuslar gibi
sahiline vururum aşk denizinin
yalnız, yorgun ve bitkin…
çürür direği gönül evimin.
can mıdır sevgilim canan ben miyim?
bir muamma içinde yüzer gibiyim
bir açıp bir gülen güller misali
dallardan toprağa düşer gibiyim.
sözler mi yalancı, gözler mi bilmem
bir film sahnesinde döner gibiyim
gül ile bülbülün kavgası neden?
kah çoğalıp kâh biter gibiyim.
Kayıt Tarihi : 10.7.2009 10:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!