Sevdâ Volkanı Şiiri - Timur İlikan

Baştan aşağı yârim, sevdâydı yaşananlar;
Bir daha gelmez geri, baş döndürücü anlar.
Yıllar kanatlanarak birer birer uçsa da;
Hiç unutulur mu o, aşkla geçen zamanlar.

Anılarım yıllanır, şu gönül mahzenimde;
Târihe meydan okur, bu yalnız bedenimde.
Fersah fersah uzakta olsam da senden ırak;
Buram buram o kokun, dokunduğun tenimde.

Tatlı bir hayâl sevmek, artık geçmişte kalan;
Her hatırladığımda, hep beni benden alan.
Bir sevdâ volkanından saçılan küllerdeyim;
Örtüldü her bir yanım, yüreğim oldu talan.

Olta gibi saplandı, hicran ki şu sîneme;
O, nûrlu ay yüzün de, doğmaz oldu geceme.
Karanlıklar içinde bir tek ışık ararım;
Gel de aydınlat beni, ne olur hayır deme.

(9 Haziran 2007/ Balıkesir-Ören)