Sevda Ve Ekmek Şiiri - Hasan Çam

İki sevgili buluşurlar birgün, kız başka ilden
Delikanlı İstanbul' da, bir sevdaki hasret dolu
Elinden tutmuş delikanlı kızın, bir telaşki ne
En güzel yerlerini gezdirecekti bu şehrin

Binerler bir taksiye, şoföre seslenir genç
Bey abi, bizi çamlıcaya, tepeye bırakırmısın
Tabi efendim, der kaptan, ekmek kavgası
Düşerler yola, istemeden kulak verir şoför

Genç, aşkım İstanbulu kuş bakışı göreceksin
Elele, göz göze, boğazı, adaları seyreyle şimdi
Bu, buğulu şehir başkadır, yüksek tepelerden
Seni seviyorum, çokta özlemişim, iyiki geldin

Oysa sis, duman kaplıydı, İstanbul o gün
Belliki seviyorlardı birbirlerini, şaşkındı şoför
İçinden, bu havada nereyi göreceklerki diyordu
Ama ekmak kavgası, oda dalmıştı derin sevgilerine

Arada bir, aynadadan bakıyordu kaptan, iki gence
Göz göze bakan gençler, sevgilerini anlatıyordu
Farkında değillerdi artık, ne kaptanın, ne havanın
Şoför, bir aşk, gerçek sevda bu olmalı, diye hayıflandı

Bu kadar güzel sözlerle, zaman ne çabuk geçmişti
Şoförün sesiyle uyandılar, sevda düşlerinden
Gençler, buyurun geldik, burası çamlıca, ne dersiniz
Genç, hala aşkına İstanbulu anlatıyordu, manzarayı

Başlarıını kaldıp bakmamışlardı, dumanlıydı çamlıca
Şoför, parasını alıp üzerini verdikten sonra aşıklara
Gençler bence siz, İstanbulu gözlerinizde seyredin
Şaşkın bakan gençler sorar, abi neden öyle söyledin

Şoför, evladım, bir birinizden başkasını göremezsiniz
Sisten önümüz görünmüyor, İstanbulu nasıl göreceksiniz
Şoför ekmeğinin peşinde, gençler sevdalarının peşinde
İşte böyleydi, sevda ve ekmek kavgası, hayattan bir kesit

05 03 2006

Ümraniye İstanbul