Sevda Tutulması Şiiri - Hayrunnisa Çelebi

Hayat deyip geçmemek gerekir. O hayat ki seni bazen canından bezdirir Bazen de o kadar mutlu eder ki… Çok seversin, çok beklersin, çok ağlarsın Sanırsın bir gün o da seni sever Ama nafile… Yanıp tutuşmaların, aman ona bir şey mi oldu demelerin boşunadır Çünkü o seni hiç düşünmediği gibi sevmez de Ben hak etmedim dersin… Evet, hak etmezsin de sen çok seversin ama unutma ki karşındaki senden az severse mutsuz olursun… Ve genelde karşındaki seni hep az sever… Ağlarsın, sızlarsın kim için? Ne için? Kendisi bile sevgisi gibi yalan olan birisi için mi? Evet… Sen yalan bir dünyanın yalan bir aşkına kapılmışsındır. şıksın ama maşukun seni düşünmez bile… Sen aşkınla yanarsın, ama aşkınla yakamadıktan sonra sevmenin de boş ve anlamsız olduğunu düşünürsün… Aslında boş değildir. Anlamsız hiç değildir. Sadece senin sevdiğin seni sevmiyor diye bu düşüncelere kapılmışsındır. Belki senin aşkın Rabbine olan aşkından dolayı bu kadar samimidir. Belki seni o çok sevdiğin kişinin sevememesi, rabbinin seni çok sevdiği içindir. Ama gönül laftan sözden anlamamıştır ya bir kere. Yine haylazlık etmeye devam edecektir. Bir umut bir umut diye bekleyecektir. Bekleyin durun saf gönlüm, temiz duygularım… Elbet bir gün seni de senden çok seven Rabbin seni kendi aşkıyla yakıp en sevgili kuluna yar eyleyecektir…