Sevda Türküsü Şiiri - Kubilay Demirkaya

Sevda mevsimine sor beni canan
Sor beni borç diye aldığın candan
Farkın olsun artık sevdasız kından
Sanma ki mutluluk veresiyedir
Sevda meyvesi od, narı dem-dedir

Buz dağında yansın dağlansın sevda
Sarhoş olmuş gezer çıplak dünyada
Çıkıp gezmez solgun güneşte, ayda
Bir tek bende kal duygumun sesi
Horlar beni nazlı hasret memesi

Istırap matemi kıs kıs hiç gülme
Benim boş günlüğe mazi ekleme
Kayboldu gelecek yokluk el sürme
Şimdi yalnız koşan bir avareyim
Gün sana, geceler bir ben bendeyim

Sönen umut şanım, biten bir azık
Uğraştırır beni hissiz pişmanlık
Azgın bir dalgaymış sarmal yalnızlık
Hicran yutar beni satma bu çarka
Gülümse son çarem gülümse başka

Gelin gibi süsler yaşam örgüsü
Hoş yürekler söyler sevda türküsü
Duy kapalı yürek toptan bu süsü
Tırsma, esen rüzgara karşı dik dur!
Gönül siyahında üşümek budur!