Sevda Türküsü Şiiri - İlyas Kırlı

buz dağlarını eritecekmiş
ozon tabakasını delip,
deli dalgaları sahile getirecekmiş
kayalıkları sine edip
vay be! köhneliğin bedelimi bu
sırtımda kaf dağı / yüküm bellidir
kıratımın kamçısı kısa düşer
-----------nalbant ister,
ben derim yüz yıl yaşanır destanlar
bize düşen ömür olsa olsa ellidir,
hadi çekeyim diyorum muzdarip şeylerin
----------kanlı hançerini,
kılıcım kına dar / gelsin bolu beylerin
vurayım aşka mertliğin neşterini

ovama inen kırlangıç sensin
kelebek kanatlı şehriyar sen:
karlı dağın yamacına tırmanan sensin
eteklerinde savrulan ben

şimdi mevsimleri dize getiren ben
sarı kavak yellerinde yalpalayan ben:
cırcır böceğine beste veren sen
gitar telinde nota nota nota parlayan ben
bırak menevşeler koklansın
geyik muhabbetinde aşkımız yoklansın,
bir labirentti dolaşıp durduğumuz
çıkşı bulamayan bir test mecmuasında,
üç harfli bir kelimeyle kurduğumuz
sevda türküsüdür,nakaratlı anbiansında