Sevda Türküsü Şiiri - Burhan Kale

Bir sevda türküsü söylesen bana,
Dilinde bir sözün ve hilal kaşın…
Bir ömür yaşayıp doymasam sana,
Yaslasan omzuma o dertli başın…

Ne yazın ne kışın yanıp, donmadan,
Aşkın şarabını tadıp kanmadan,
Düşüp çöllerine adın anmadan,
Ölürsem düşmesin gözünden yaşın…

Kalbime bağlayıp tek tek telini,
Saçların rüzgârdan alsın yelini,
Yalvar yakar n’olur aç da elini,
Tek yüreğim olsun gönül sırdaşın…

Bir beyaz kelebek, kanadı renk renk,
Sanma ki dengindir, sanma sana denk…
Gece, gündüz, kaş, göz, her yerde ahenk…
Kim bilir, kim duyar sevgidir aşın…

Toprağın yangını yağmura bakar,
Yanında içimi hasretin yakar,
Nehirler sonunda denize akar,
Seni bekler durur canın yoldaşın…