Sevda Tükenince Şiiri - Selahattin Ölmez

SEVDA TÜKENİNCE

Issız gecenin sessizliğinde uyandım,
Uykularımdan.
Dizeler dizilmişti dizi, dizi seherde,
Tan yerinin ağardığı erken saatlerde,
Al kalemi yaz diyordu sanki yürek,
Ta derinlerden gelen garip seslerle…….
Ürpertiyordu seher vakti beni,
Üşütüyordu sanki eserken,
Yarık kaya timsali bir rüzgar.
Islanıyordu sanki gönül çiçeklerim,
Yeşili yeşerten şebnem damkacıklarının,
Domurcuklarıyla…

Sevda dünyalarında,
Görsel gösteriler düzenliyordu,
Sevenler oturmuş seyrediyor
Gönlünü hoş edecek güzeller arıyorlarda.
Ve bir hançer saplandı yüreğime
Sanki yüreğim oldu toprak.
Ve o toprak beni unutmamış olacak
Aldı beni bitirdi,kendinden olan yaşamımı,
Ve yıkıldı dünyam ve tüm hayallerim….

Sormayın hüzün kimin adressi,
Alacağı varsa dünyanın gösterin beni.
Sevda değimlidir dünyadaki yaşantının değeri,
O Kalmayınca,gök kuşağı olsun benim
Mezarımın kemeri………..

Selahattin ÖLMEZ
02,04,2005