Fırtınalı ruhumda ilerlerken sevdâ teknem
Hasret dalgaları vurdukça vuruyor her yerden
Simsiyah bulutlar çökmüş tepeme aniden
Gözgözü görmüyor aşk rotasından çıkmışım ben
Bir sarhoş gibi sallanmaktayım teknemde bir görsen
Ayakta bile durmak ne mümkün
Kalkamıyorum oturduğum yerden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
'Fırtınalarda sığınacak limanları olanlara ne mutlu.tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta