Fırtınalı ruhumda ilerlerken sevdâ teknem
Hasret dalgaları vurdukça vuruyor her yerden
Simsiyah bulutlar çökmüş tepeme aniden
Gözgözü görmüyor aşk rotasından çıkmışım ben
Bir sarhoş gibi sallanmaktayım teknemde bir görsen
Ayakta bile durmak ne mümkün
Kalkamıyorum oturduğum yerden
Ortadan ikiye ayrılıp müphem yalnızlığın
sularına gömülüverecek teknem birden
Beni bu fırtınadan kurtaracak tek can simidim var
O da bir tek sensin sen
(12.7.2006/ Ören/ Balıkesir)
Timur İlikanKayıt Tarihi : 12.7.2006 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)