Sevda Tarihi Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Bir zamanlar, seyrinde giderdi herşey;
Yani, bildiğiniz anlardı işte onlar;
-samanlığa seyran dendiği çağların hesap,
Sabahları simit kokusu, herkesin de bir işi var,
-demirci mutlu, nalbanta bir torba çivi,
Günaha girmezdi yürek,
-şeytan teğet geçerdi.

Yol ezberimde, adımları sayardım, köşelere de çarpı,
'Kaç basamak var merdivende? ', bilirdim sorsalar,
-ardından basardım zillere,
-'haydi oğlum, tabanları yağla! ';
-iyi kaçardım,
Sigara kuyruğuna bile girdim, eminim
Omuz attıklarında bana,
-hep geriye düştüm.

Havanın bozduğu bir şafaktı sanki zaman,
Öyle belledim ya ben; çünkü kızıl renge çalardı ufuk;
Buluta yol veren tuhaf nem, ateşe nifâktı
Durmazdı kan damarda;
Tam bir delikanlıyım işte; akardı inadına,
Gecenin ipini çeker, düşleri silerdi yüreğim,
'Kim bu adam? ' diye ibiklerini diker,
-kızardı bana horozlar kuşluk vakti;
-diş bilerdi, alayı.

'Yeni bir gün' diye yazılmıştı bana, tan
Yoksa sinem kangren, ciğerimi sökseler; yeri
Zihnimde çözemediğim binlerce soru,
Şu zaman, nasıl gider ki; bir ileri, bir geri?
Saçımın kırlarına neler sıkıştırdım, kelin takkesi gibi
Yani, kuşkuya bel verende yürek, kaleme iş düşer ya;
Ben de elime bir kağıt tutuşturdum.

Öylesine yazardım o zamanlar, gazete eskisine
Lisede kerhen çizerdim, hocam 'bırakma' dese de resmi,
Serserinin tekiyim; ne yaptığım belli mi sanki?
Aylağın hasına benzer, sille ayyaşım belki,
Düşe kalka gider, tökezlersem fenâ okurum
Yoz bir akşam, artık dayananmak zor, ellerim kaygılı,
O'nu katıştırdım sayfalarıma,
Doldurdum kaleme kurşunları,
-verdim veriştirdim.

Kâtibe döndüm şimdi; gömleğim kolalı,
Dilimde mürekkep; zehir gibi
Elimde kalem; mısraya çullandım,
Mâniler yazarak başladım işe,
Adını bellettim harfiyyen, kırbaca dayandım,
Nasıl dadandım şu kâfiyeli sözlere, gör!
-tüm şiirleri sana yazdım.

Belki şiir değil bunlar;
Ben görmeden çöp kamyonu mu gelir,
-alır da gider mi topunu, alırsa alsın!
Elimi kesseler durmam,
Kalemse, horon teper,
Kâğıdıma işkence mi edecekler?
Olsun; yüreğimi elime çizer,
-kanatırım.

Yaptım; hem de kendi ellerimle
İçimde kalmayacak sinemin sırları,
Hepsini ortaya dökeceğim, işte böyle!
Cümle âlem dâhi bilecek sevdâmı
-yüreğimi rezil edeceğim.

Peki, neden yaptım?
-bir kerecik sor!
Bu defâ anlatacağım sana; söz!
İster dilim kopsun, köz olsun isterse damağım;
Şu kırılası kalem, yazmasa da olur;
-şiirden medet ummayacağım.

Sen yaptın şaire, yapacağını;
Bense, şiiri kullandım.

23.01.1997 / 01.15 - 2010