Sevda Suskunluğu Şiiri - Nevzat Dağlı

Yüreğim konuşur seninle sanki,
Adını dilime alıverince.
Bana ceza olur susmak inan ki,
Yüzüme bakıp da gülüverince.

Girdiğin ortama sevda bulaşır,
Yürek telaşlanır, dilim dolaşır;
Heyecan ruhuma kadar ulaşır,
Gözlerim gözünü buluverince.

Elini uzatsan elim çekinir.
Sevgi söylemeye dilim çekinir.
Sana yaklaşmaya yolum çekinir,
Yalnız kalbim koşar salıverince

Merhaba diyeyem, hatır soramam,
Bakarım öylece, sözcük aramam.
Bir adım yaklaşsan, sakin duramam,
Aklım karışıyor geliverince.

Bakmaya utanır, gözüm kaçıyor,
Damağım kuruyor, özüm kaçıyor;
Sıralanmış olan sözüm kaçıyor,
Seninle başbaşa kalıverince.

Dost bakışlarını özlemek kader,
Özlemle yolunu gözlemek kader.
Sevdamı yürekte gizlemek kader,
Kaderim değişir biliverince.

Gelecek sonumu aşkın getirsin,
Sonsuz alemlere alsın götürsün.
Nevzat’ın ömrünü hasret bitirsin,
Sakın pişman olma ölüverince.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat